در سالهای بعد و با تحولی بنام "فیلم فارسی " در سینمای ایران و ترکیب موسیقی و سینما٬ موج جدیدی از ترانه سرایی را شاهد هستیم که به آن "آهنگ فارسی " میگوییم. موجی که ناشی از حضور نابلد های آواز و موسیقی در این عرصه است و در سالهای میانی دهه 50 ﭘای آن به تلوزیون هم کشیده میشود. این سبک ﭘای خوانندگان کاباره ای را به صنعت فیلم باز کرد.از معروف ترین این آثار میتوان به گنج قارون و شاباجی خانم اشاره کرد. جعفر پور هاشمی از ترانه سرایان و نوازندگان پرکار این دوره محسوب میشود.که بعنوان پیشگام در صنعت تبلیغ موزیکال هم شناخته میشود.(تبلیغ فارسی پپسی برای کوکا) نمونه ترانه های جعفر پورهاشمی در زیر داریم:

اگر حال و هوای نوشته را با اتفاقات موقعیت نیامیزیم، حالت نمایشی داستان از بین می رود. حادثه را موقعیت به وجود می آورد و حالت نمایشی را نثر. فتح الله بی نیاز در کتاب داستان نویسی و روایت شناسی برای شناخت بیشتر لحن، مثالی آورده است:《امروز رفتم دنبال کار بیمه ام، آنقدر این طرف و آن طرف دویده ام که هزار کیلو عرق ریختم. ممکن است شما موقع گفتن این حرف کاملاً عادی باشید، مگر اینکه بخواهید عصبانیت‌تان را از تمام نشدن کار مورد نظرتان نشان دهید، به هر حال در جریان آن حرف انگار نه‌ انگار که دارید اغراق میکنید. البته شما در همان لحظه طبق قواعد واقعی عمل میکنید؛ برای مثال برای نوشیدن آب، پارچ آب را روی سرتان خالی نمیکنید.>>

علامت مکث طولانی، وقف یا درنگی بیشتر از ویرگول و کمتر از نقطه. موارد استفاده از این علامت بسیار اندک است و جز در مواقعی که به‌کار بردن آن موجب روشنایی معنا و رفع ابهام می‌شود، استفاده از آن توصیه نمی‌شود.