"ترانه" از ریشه اوستایی "تورونه" و در لغت به معنی خرد و تر و تازه است. در زبان پارسی به معنی سرود و در اصطلاح به نغمه و تصنیف گفته میشود.و شعری است متشکل از چند بیت هم سان از نظر تعداد هجا که عمدتا با آواز خوانده میشود.این کلام آهنگین که به زبان ساده و عمومی سروده میشود قابلیت زیادی برای همراهی با موسیقی دارد.ترانه ها جزیی از ادبیات عامه شمرده میشوند و به این علت که ظرفیت زیادی برای طرح مسایل گوناگون دارند امروزه در نقش یک رسانه عمومی ظاهر شده اند و جنبه اطلاع رسانی و آموزشی و تبلیغاتی پیدا کرده اند. همین امر باعث شده تا ترانه بیشتر از شعر کلاسیک در دنیای امروز مورد توجه و استفاده قرار بگیرد.